Linen/ Flax fibers (spin, dye, weave)

Linum usitatissimum (uit het Latijn; Linum, ook lijn, touwtje, lint).

Linnen is een extreem sterke, mooie absorberende en glanzende vezel en één van de oudste gecultiveerde planten ter wereld. Vroeger was het de belangrijkste vezel voor al ons huishoudtextiel in Nederland. Het kweken van vlas was een belangrijke bedrijfstak in grote delen van Nederland.

Het oudste stuk linnen textiel is te dateren op -35000 v.Chr. en is gevonden in Georgie. In het antieke Egypte werd massaal geproduceerd en was gekend om zijn verfijning. De Egyptenaren gebruikten de linnen banden ook voor het mummificeer proces omdat het goed vocht vasthield zonder te rotten.

Het Franse woord “linceul”, betekent: “stof is die het dode lichaam bedekt”. In 789 besloot Karel de Grote een wet te maken, waarbij elke Franse familie verplicht werd de benodigde apparatuur te bezitten om het linnen te verwerken. Tot de XVIII eeuw was het linnen daarom extreem populair en een echte bron van rijkdom voor West-Europa, gebruikt voor huishoudelijk textiel, voor kerken wandtapijten en koninklijk textiel.

De Fransen gebruikten de stof ook voor het maken vanwaterdichte zeilen en innoveerden het weefproces wat onder Napoleon resulteerde, in de eerste mechanische machine die vlas verwerkte. Later in 1790 opgevolgd door de uitvinding van de eerste volautomatische weefmachine ontwikkeld door Joseph-Marie Jacquard. Niet veel later zou Joseph-Marie Jacquard het zelfde mechanische procedé gebruiken voor de eerste rekenmachine, voorloper van de computer. Tot de komst van goedkopere katoen was linnen over heel Europa mateloos populair. Er bestaan diverse kwaliteiten en bewerkingen om het materiaal te veredelen. Resten en grovere overblijfsels werden gebruikt voor het maken van zakken om oogst en granen op te slaan.

Vlasplanten worden 1 meter hoog en hebben prachtige kleine blauwe bloemetjes. De plant, de zaden en de olie worden gebruikt voor veel duurzame producten.